اصفهان - اصفهان - میدان نقش جهان
میدان در فرهنگ لفت فارسی به فضای بازی گفته می شود که محل برخورد چند خیابان در شهرها و روستاها است که از آن به عنوان محل تجمع مردم و یا برای روان سازی ترددها و ترافیک ها استفاده می شد. البته در فرهنگ فارسی برای میدان تعاریف مختلفی عنوان شده است، بدین معنی که از میدان گاهی برای رزم، گاهی برای خرید و فروش و گاهی برای عبور مرور ذکر شده است. در یک تعریف کلی؛ میدان ها در گذشته فضاهای باز و وسیعی در کنار راه ها یا تقاطع راه ها و خیابان ها بودند که دارای کارکرد اجتماعی، ارتباطی، تجاری، حکومتی، نظامی و یا ترکیبی از دو یا چند کارکرد بودند. از دیگر انواع کارکرد میدان ها در گذشته می توان به: میدان عمومی، میدان محله ای، میدان ورزشی، میدان برون شهری، میدان شهری، میدان ناحیه ای، میدان همسایگی اشاره کرد.
میدان عمومی: این میدان ها محل تجمع مردم بود، به همین دلیل در این میادین فضاهای عمومی چون: عبادتگاه و مساجد، نهرآب، آب انبار، فضاهای تجاری، بازار، حمام و مدرسه ساخته می شد.
میدان تجاری: شهرهای بزرگ علاوه بر میدان عمومی، دارای یک یا چند میدان با کارکرد تجاری بودند که برخی از این میدان ها محل خرید و فروش کالاهای خاصی به ویژه احشام و ملزومات آنان بودند.
میدان حکومتی: بیشتر برای تمرین های نظامی، سان و رژه ارتش و یا مجازات مجرمان استفاده می شد.
میدان محله ای: این میدان ها در مرکز محله ها قرار داشتند و به دو شکل راسته و گذرگاه و یا به صورت میدانچه در محل تقاطع چند راه یا در کنار راه بودند.
میدان ارتباطی: این میدان ها به تکیه نیز معروف بودند.
میدان ورزشی: این میدان ها مختص مسابقات ورزشی همچون میدان اسب دوانی بودند.
میدان برون شهری: تعدادی از میدان ها تجاری مثل میادین گوسفند فروشی، میادین میوه تره بار و یا برخی میدان های نظامی ، در بیرون شهر تاسیس می شدند.
میدان های شهری: این میدان ها در کنار یا امتداد راه های اصلی شهر که به یکی از دروازه های شهری منتهی می شد قرار داشت.
میدان های ناحیه ای: مختص به یک ناحیه شهری بود که در اکثر موارد میدان های تجاری درون شهری مانند میدان میوه تره بار در آن قرار داشتند.
میدان های همسایگی: برخی از محله به واحدهای کوچکی با نام گذر، کوی و ... تقسیم می شدند که به آن ها واحدهای همسایگی گفته می شدند. در این واحدهای همسایگی، در محل تقاطع راه های اصلی اشان میدانچه و تکیه هایی قرارداشتند که میدان های همسایگی گفته می شد.
اما امروز کارکرد میدان ها تغییر یافته و بیشتر عملکردهای کلاسیکی میدان ها به ساختمان ها و مجتمع های فرهنگی- تجاری منتقل شده اند و دیگر نمی توان عملکردهای گوناگون اجتماعی گذشته را از آن انتظار داشت. با افزایش تردد خودروها در شهرها، پدیده خیابان کشی باعث شد در محل تقاطع محورها، فلکه ها جای میدان ها را با قالب توزیع حرکت خودروها بگیرند.
مهم ترین میدان های شهری ایران عبارتند از: میدان عالی قاپو در اردبیل، سبزه میدان اصفهان، میدان نقش جهان اصفهان، میدان عتیق اصفهان، میدان آزادی در تهران.
هنرمندان 
