این تصویر Veneno است. جدیدترین خودروی شرکت مشهور ایتالیایی. یک ماشین ۴ میلیون دلاری قرار است فردا به صورت رسمی در نمایشگاه اتومبیل ژنو معرفی بشود اما رسانه ها نتوانسته اند تا آن زمان صبر کنند و خبر آن امروز لو رفته. پیش از آنکه درهای نمایشگاه باز شود.

ماشین جدید لامبورگینی ۷۵۰ اسب بخار قدرت دارد و حداکثر سرعت آن ۳۶۰ کیلومتر بر ساعت است. این خودرو در واقع بر اساس مدل Aventador ساخته شده که با قیمتی حدود ۴۰۰ هزار دلار فروخته می شود. موتور آن 6.5-liter V12 است و هفت دنده دارد. قیمت بسیار گران آن به خاطر بدنه آن است که لامبورگینی بیشتر آن را از فیبر کربن ساخته.

جالب است بدانید که فقط ۳ عدد از این خودرو ساخته خواهد شد بنابراین اگر دلتان می خواهد یکی از آنها را بخرید باید عجله کنید!

بدنه این خودرو بسیار آیرودینامیک طراحی شده و لامبورگینی می گوید بخش جلویی اتومبیل مانند یک بال بزرگ عمل می کند و اتومبیل را به زمین می چسباند.

در مدلی که در نمایشگاه ژنو به نمایش درآمده از سه رنگ اصلی پرچم ایتالیا استفاده شده است. سفید، قرمز و سبز. این یک مدل آزمایشی است و فعلا به فروش نمی رسد.

شرکت لامبورگینی به نامگذاری مدل هایش بر اساس گاوهای جنگی علاقه زیادی دارد. نام Veneno از یک نام اسپانیایی برای یکی از سریع ترین گاوهای مسابقه گرفته شده. این گاو خشمگین در سال ۱۹۱۴ یک قهرمان گاوبازی را در صحنه مسابقه کشته است.

جرم یک سیاه چاله عامل مهمی در عظمت آن است زیرا هر چه جرم بالاتر می رود، گرانش سیاه چاله نیز بیشتر می شود. ولی در عین حال، سرعت دَوَران آن نیز مهم است.

در فاصله 60 میلیون سال نوری از زمین، کهکشان NGC 1365 -با اندازه ای دو برابر کهکشان راه شیری- قرار دارد و در مرکز آن یک سیاه چاله عظیم هست و معمولاً سیاه چاله های عظیم سرعت دَوَران بالایی ندارند، اما شگفتی های هستی هم انتهایی ندارند.

برای آشنایی بد نیست بدانید که NuSTAR تلسکوپ پرتو ایکس ناسا است که سال قبل به فضا پرتاب شد و حالا نتیجه اولین رصدهای اش به دست ما رسیده و آن عبارت است از اندازه گیری هایی دال بر اینکه لبه های بیرونی گوی پر جرم سیاه چاله NGC 1365، با سرعتی نزدیک به 84% سرعت نور یا حتی بیشتر، در حال دَوَران است. چیزی که یک شگفتی بزرگ به حساب می آید.

باید اشاره کرد که سیاه چاله پر جرم مرکز کهکشان NGC 1365، دارای جرمی 2 میلیون بار بزرگتر از جرم خورشید منظومه محل زندگی ما است ولی بپردازیم به این دستاورد علمی شگفت انگیز.

پیش از این نیز به واسطه مشاهدات صورت گرفته توسط تلسکوپ فضایی XMM-Newton (متعلق به سازمان فضایی اروپا) گمانه زنی می شد که این سیاه چاله، در نوع خود چیز شگفت انگیزی باشد. با این حال، در تحقیقات قبلی NuStar اشاره شده بود که شاید اندازه گیری ها تحت تاثیر حجم فراوان گرد و غبار کهکشانی، دچار تحریف از واقعیت شده باشد. اما چطور؟

زمانی که ماده موجود در قرص بر افزایشی به داخل یک سیاه چاله سقوط می کند، پرتوی ایکس تولید می شود؛ و هر چه سیاه چاله پر جرم تر باشد، قرص بر افزایشی آن نیز کوچک تر است. اینها به ترتیب به آن معنا هستند که پرتوی ایکس از محلی نزدیک تر به چاه گرانشی منتشر می شود و از این رو به خاطر دَوَرانِ سیاه چاله، اعوجاج بیشتری هم دارد. پیش از این تصور می شد، اعوجاج اشعه ایکس این سیاه چاله به خاطر ابرهای کهکشانی پیرامون آن باشد.

اما دانشمندان برای اطمینان از عدم ایجاد اعوجاج در پروتوها توسط ابرهای کهکشانی، در بررسی مجدد NGC 1365 بر روی پرتوی ایکس منتشره توسط "آهن موجود در قرص برافزایشی" متمرکز شدند و برای بالا بردن صحت این رصد، تلسکوپ پرتوی ایکس XMM-Newton را هم به یاری طلبیدند؛ دو تلسکوپ برای یک رصد.

با کمک بررسی طیف وسیع تری از انرژی های اشعه ایکس و رصد عمیق تر ناحیه پیرامون سیاه چاله، سرانجام مشخص شد که اشعه ایکس توسط ابرهای کهکشانی دچار پیچ و تاب نشده، بلکه گرانش ناشی از سرعت دَوَران شگفت انگیز سیاه چاله علت آن است.

سپس با استفاده از اندازه گیری دقیق پرتوی ایکس، دانشمندان توانستند اثر دوپلر را که توسط چرخش سیاه چاله به وجود می آید اندازه بگیرند که آن نیز "سرعت نسبیتی" سیاه چاله (یا سرعت آن نسبت به سرعت نور) را مشخص کرد. اگر نتیجه این مشاهدات درست ارزیابی شده باشد، سقف سرعت دَوَران این سیاه چاله می تواند تا 97% سرعت نور هم برسد.

چند توضیح احتمالی برای این سرعت باور نکردنی وجود دارد: احتمال دارد این سیاه چاله در مقطعی از عمر خود، جرم عظیمی از ماده را با "زاویه مناسب" بلعیده و در نتیجه به تکانه دَوَرانی آن اضافه شده باشد؛ توجیه دیگر، می تواند وقوع یک تصادم کهکشانی عظیم باشد که باعث تلفیق دو سیاه چاله و تشکیل یک سیاه چاله بزرگ تر شده و این فرآیند نیز، به بالا رفتن سر سام آور سرعت دَوَران سیاه چاله امروزی منجر شده باشد.

یکی از معمول ترین موقعیت هایی که رانندگان دچار تصادف می شوند، سرعت های پایین در ترافیک شهری است. به دلایلی حواس راننده پرت می شوند و قبل از اینکه متوجه شود، به عقب ماشین جلویی برخورد می کند. تا کنون برخی از اتومبیل سازان با معرفی سیستم های ایمنی به دنبال بهبود امنیت و جلوگیری از تصادم های این چنینی بوده اند.

برای مثال فورد مدتی است که چنین سیستمی را روی برخی از اتومبیل های خود پیاده کرده و هنگامی که فاصله با اتومبیل جلویی به حد خطرناکی برسد، علاوه بر آلارم صوتی نورهای چشمک زنی را هم فعال می کند. در صورتی که نیاز باشد و راننده متوجه نشود، ترمزها هم به صورت خودکار به کار می افتند.

اکنون نوبت به هوندا است که سیستم حمایتی جلوگیری از تصادف خود را تحت نام City-Brake Active System توسعه دهد. سیستم ایمنی هوندا تنها هنگامی فعال است که شما با سرعت کمتر از ۳۰ کیلومتر در حال رانندگی باشید. این سیستم با تکیه بر رادارهای لیزری کار می کند که روی جلوپنجره ای اتومبیل نصب شده اند و تصادم های قریب الوقوع را تشخیص می دهند.

هنگامی که سیستم ایمنی احتمال یک تصادم را تشخیص داد، ابتدا اخطارهای شنیداری و دیداری را برای راننده فعال می کند. اگر راننده عکس العملی نشان ندهد، برای جلوگیری از تصادف، سیستم City-Brake به صورت خودکار ترمز کرده و ماشین را متوقف می کند. این سیستم همچنین مجهز به عملکرد ثانویه ای برای جلوگیری از شتاب گیری های منجر به تصادف است.

در سرعت های کمتر از ۱۰ کیلومتر بر ساعت یا در حالت ایستاده، اگر راننده بخواهد با فشردن ناگهانی گاز، شتاب گرفته و با سرعت زیاد ماشین را به حرکت در آورد، اما ماشین دیگری در فاصله ۴ متری یا کمتر جلوی آن باشد. سیستم به صورت دیداری و شنیداری به راننده اخطار می دهد.

البته عملکرد سیستم تنها به اخطار محدود نشده و نیروی خروجی موتور را محدود می کند تا ماشین حرکت ناگهانی به جلو نداشته باشد. برای مثال هنگامی که راننده اشتباها به جای ترمز، پا را روی پدال گاز بگذارد، این سیستم می تواند کمک بسیار خوبی باشد.

هنگامی که صحبت از ساخت مدارهای کامپیوتر می شود، همه ابتدا به یاد فلز و سیلیکون می افتند و چیپ ها را از آن تولید می کنند. اما محققان استنفورد این چنین نمی اندیشند. آنها می خواهند کامپیوترهایی بسازند که از بافت های زنده بهره می برند و در اولین قدم توانسته اند ترانزیستورهای بیولوژیکی شان را خلق کنند. دانشمندان استنفورد این ترانزیستورها را transcriptor نامیده اند.

transcriptorها از DNA به جای نیمه رساناها و از RNA به جای الکترونها در ترانزیستورهای عادی استفاده کرده اند. در این ترانزیستور جریان مشخصی از پروتئین RNA به صورت مجزا از رشته DNA و با استفاده از ترکیبات مناسبی از آنزیم ها کنترل می شود.

با استفاده از این transcriptorها محققان موفق شدند دروازه های منطقی تولید کنند که نتیجه آن، دریافت جواب های درست/غلط برای سوالات بیوشیمیایی ارسال شده از سوی سلول های زنده بود. با استفاده از این transcriptor زنده، محققان به اطلاعاتی دست یافته اند که تا پیش از این امکان پذیر نبوده است (برای مثال پاسخ یک سلول خاص به محرک بیرونی مشخص). همچنین این شیوه به آنها اجازه می دهد تا عملکردهای پایه ای مانند تولیدمثل سلولی را کنترل کنند.

این کشف جدید هنگامی که با ذخیره سازی اطلاعات با استفاده از DNA و همچنین شیوه ای که قبلا این موسسه برای انتقال DNA میان سلول ها ابداع کرده، ترکیب شود؛ به این معنی است که دانشگاه استنفورد تمامی اجزاء مورد نیاز برای ساخت اولین کامپیوتر بیولوژیکی را در اختیار دارد.

مطمئنا قرار نیست چنین کامپیوترهایی جایگزین سیستم گیم خانگی مان شوند. اما چنین کامپیوترهایی به انسان اجازه می دهند تا شیوه کارکرد سیستم های زنده را از نو برنامه ریزی کرده و تغییر دهد. البته این دانشمندان هنوز موفق به ساخت یک کامپیوتر ژنتیکی نشده اند. اما برای سرعت بخشیدن به تحقیقات، این تیم تمام دستاوردهای خود درباره transcriptor و دروازه های منطقی آن را به صورت آزاد و تحت مالکیت عمومی منتشر نموده است.

سرانجام گوگل رسما از مشخصات فنی عینک هوشمند اش پرده برداری کرد و حالا می دانیم که گوگل گلس با چه مشخصاتی وارد بازار خواهد شد. بدون صحبت بیشتر سراغ آنها می رویم:

- نمایشگری که معادل یک تلویزیون ۲۵ اینچی است. هنگامی که از فاصله ۲.۵ متری به آن نگاه می کنید
- دوربین ۵ مگاپیکسلی
- امکان فیلم برداری 720p
- سیستم انتقال صوتی از طریق القای استخوانی
- وای فای 802.11b/g
- بلوتوث (گوگل اشاره نکرده که آیا نسخه 4.0 است یا خیر اما به نظر می رسد که از نسخه 4.0 استفاده شده.)
- حافظه داخلی ۱۶ گیگابایتی از نوع فلش که ۱۲ گیگابایت آن قابل استفاده است و با سیستم ابری گوگل سینک می شود.
- باطری برای یک روز استفاده معمول کار می کند. اگر از ضبط ویدیویی یا هنگ اوت گوگل پلاس استفاده کنید باطری کمتر دوام خواهد آورد.
- پورت میکرو یو اس بی به همراه یک کابل و شارژ مجزا. ضمن اینکه تاکید شده حتما از شارژر خود گوگل گلس استفاده شود
- پد مخصوص بینی قابل تنظیم به همراه دو جفت پد اضافه در دو سایز مختلف

اعلام شده که گوگل گلس با هر تلفنی که دارای بلوتوث باشد کار خواهد کرد. اما اپلیکیشن مکمل عینک گوگل MyGlass نام دارد و با اندروید 4.0.3 به بالا کار خواهد کرد. این اپلیکیشن کار انتقال اطلاعات جی پی اس و پیامک ها را به گوگل گلس انجام خواهد داد. اپلیکیشن MyGlass هم از امروز در پلی استور گوگل قرار گرفته و قابل دانلود است.

همانطور که می بینید در این مشخصات در مورد پردازشگر و یا رزولوشن تصویر چیزی اعلام نشده است. و خبری هم از پشتیبانی از شبکه های موبایل نیست و گوگل گلس برای این کار به تلفن شما متکی خواهد بود.

اما در کنار مشخصات، گوگل اسناد فنی API عینک اش را هم منتشر کرده که به همراه کدهای مثال ارایه شده است. می توانید با مراجعه به آنها ببینید که چطور می توان برای عینک گوگل اپلیکیشن تولید کرد.

در پایان هم یک خبر خوب برای شرکت کنندگان در کنفرانس سال گذشته I/O گوگل اعلام شده. گوگل گفته بود که به ۲۰۰۰ نفر از حاضران آنجا یک نسخه اولیه از عینک اش ارایه خواهد کرد و حالا اعلام شده که این افراد از امروز عینک شان را تحویل خواهند گرفت.

صدای پای گوگل گلاس را می شنوید؟ به زودی شاهد فروش نسخه های آزمایشی گوگل گلس در سایت های اینترنتی خواهیم بود و چند ماه دیگر با ارایه رسمی عینک گوگل یک گجت جدید را در بازار می بینیم.

وقتی یک موج خبری از طرف رسانه های نزدیک به شرکت های تکنولوژیک راه می افتد دیگر صحیح نیست که با شک از مسائل حرف بزنیم. با این حال جانب احتیاط را رعایت می کنیم.

سفید
مشکی
خاکستری
نارنجی 
سفید طلایی (رنگ مخصوص)

چندی است که بازار شنیده ها و شایعات درباره ساعت هوشمند اپل حسابی داغ شده است و از گوشه و کنار مطالب زیادی درباره iWatch کوپرتینو می شنویم. به همین مناسبت سایت VentureBeat به بررسی این شنیده ها و ارتباط آنها با خبرهای پیرامون همین محصول از رقیب کره ای اپل پرداخته است.

نویسنده این مقاله آقای جان کویتسیر با دیدگاهی جالب و گاها تند و تیز به نقد روش مقابله اپل با ساعت هوشمند سامسونگ پرداخته که در نوع خود می تواند جالب باشد. در ادامه مطلب با نارنجی همراه باشید تا بیشتر در این خصوص بدانید.

مثل اینکه خبرها درست بودند . و حالا در MWC بارسلونا سامسونگ بالاخره رسما شایعات ۱۴ مارس (۲۴ اسفند) را تایید کرد. آخرین پرچمدار این غول موبایل ساز قرار است در شهر نیویورک رونمایی شود.

جی کی شین مدیر بخش موبایل سامسونگ می گوید: «ما گلکسی اس سوم را سال گذشته در لندن رونمایی کردیم. و اکنون محل شروع حمله را تغییر داده ایم... زیرا مدت زیادی است از سوی اپراتورهای آمریکایی مورد بمباران قرار گرفته ایم که گلکسی اس چهارم را در آن کشور معرفی کنیم.»

خب، به گمانم تنها یکی دو هفته دیگر صبر لازم است تا پایان تمام شایعات و گمانه زنی ها در خصوص سوگلی تازه سامسونگ را شاهد باشیم و ببینیم این موبایل ساز کره ای چه آشی برای مان پخته است. پیش بینی شما در خصوص Galaxy S IV چیست؟

عکاسی محاسباتی همینک نیز در دوربین های دیجیتال خودش را نشان داده، به عنوان مثال

عکس های پانوراما و تصویربرداری دامنه دینامیک بالا هر دو از فرزندان این نوع فناوری هستند.

ولی آن طور که شنیده شده بود و حالا رییس بخش تلفن های هوشمند نوکیا، جو هارلو، هم

تایید می کند قابلیت های دیگر "عکاسی محاسباتی" نیز توسط نوکیا مورد تحقیق قرار گرفته اند

تا در محصولات سری لومیا، به کار گرفته شوند.

هارلو می گوید: «اگر می پرسید که فناوری ثبت عکس دارد به کجا می رود، عکاسی محاسباتی

حوزه مورد بحث و اکتشاف آینده خواهد بود. اینکه قادر باشید داده هایی حتی بیشتر از الآن را

جمع آوری کنید. داده هایی که شاید با چشم هم نتوان آنها را دید بلکه بعد از ثبت عکس و با

رجوع به آن، امکان کار با آنها فراهم می شود.»

هارلو اضافه می کند که قدرت پردازشی، پیش تر محدودیتی بود برای آوردن تکنولوژی هایی

نظیر دوربین استوانه ای Lytro به تلفن های هوشمند نظیر سری لومیا، ولی «پیشرفت قابلیت های

پردازشی تلفن های هوشمند، حالا این قلمروی کاوش جدید را به روی مهندسین باز کرده.»

شاید تلفیق عکاسی محاسباتی و دوربین هوشمند پلیکان بتواند آینده ای فوق العاده برای دوربین

تلفن های هوشمند نوکیا رقم بزند.

هفته گذشته بود که گوگل طرح های مقر جدید خود در نزدیکی خلیج سانفرانسیسکو را منتشر کرد. مجموعه ای از 9 ساختمان قائم الزاویه با شکستگی در وسط که سقف اکثرشان سبز است و همه با معبرهایی در ارتفاع بالا به هم وصل اند. این طرح پر است از افرادی که در حال استفاده از فضاهای رو باز کمپ جدید هستند. در طرح ها می توان افرادی را در حال غذا خوردن بر روی سقف ساختمان ها دید. در اطراف ساختمان ها هم تمرین های گروهی یوگا و قدم زدن بر روی پیاده روهای چوبی مشخص است.

همان طور که می دانید اپل هم از سال 2011 برنامه های خود برای ساخت مقر جدید در دره سیلیکون را رونمایی کرده؛ مقری که شبیه چرخ آهنگ (TrackWheel) معروف آیپاد است و استیو جابز هم یک بار از آن به کشتی فضایی یا بشقاب پرنده یاد کرد. یک طرح متقارن دایره وار که اگر بخواهید آن را برای کسی توصیف کنید احتمالا از واژه دونات استفاده خواهید کرد. با سقفی سیاه (نه سبز) و طراحی مینیمال. در طرح های آن، افرادی را در خارج از ساختمان می بینیم ولی کسی روی سقف نیست.

می توان گفت در پشت رویکردهای متمایز این دو طرح، ارزش ها، فرهنگ و دیدگاه دو غول دره سیلیکون نهفته است. در ادامه مطلب می توانید نظرات پروفسور «برایان شرمر» از دانشگاه ویسکانسین در میلواکی را درباره این دو معماری متفاوت بخوانید. او استاد معماری و متخصص طراحی محیط های کاری است.

همین دیروز بود که عکسی را نشان تان دادیم و گفتیم منتشر کنندگان آن مدعی شده اند فبلت ۶ اینچی نوکیاست و دوربین ۲۰ مگاپیکسلی هم دارد.