اقتصاد مقاومتی یعنی اول باید فرض کنیم که دشمنانی داریم که ابایی از ضربه زدن با ابزارهای اقتصادی ندارند.
اقتصاد مقاومتی یعنی دست از توهم بی دشمنی دست برداریم و خود باوری را خنثی کننده ی توطئه ها کنیم.
اقتصاد مقاومتی یعنی قبل از این که دشمن نقاط ضعف و آسیب پذیر ما را بشناسد، خودمان آنها را شناسایی کرده و رفع کنیم و یا راه های جایگزین را برای مقابله، آماده و زیرسر داشته باشیم.
اقتصاد مقاومتی یعنی از اقتصاد درونی به یک اقتصاد تؤام از اقتصاد درونی و بیرونی نظر بدوزیم.
اقتصاد مقاومتی یعنی فاکتورهای مؤثر در اقتصاد فقط همین عرضه و تقاضا و دلال و یارانه و بانک و... نیستند و عوامل دیگری نیز از بیرون مؤثرند و البته قابل پایش و برنامه ریزی و کنترل.
اقتصاد مقاومتی نشانه ی این نیست که ما در شعب ابی طالب محاصره شده ایم، بلکه به این معنی است که ما بلدیم چگونه در هیچ محاصره ای ناتوان و درمانده نشویم
اقتصاد مقاومتی این نیست که فقط ضربه نخوریم، بلکه باید در برابر هر ضربه، دو ضربه آماده داشته باشیم تا هزینه ی فشارها افزایش یابد و کسی هوس فشار آوردن به ما را به سر راه ندهد.
اقتصاد مقاومتی یعنی به جای انگشت در دهان گزیدن و نوشدارو پس از مرگ سهراب، تمام اهرم های فشار را خرد کنیم و این یعنی سیاست پیشگیری به جای چاره اندیشی.
اقتصاد مقاومتی یعنی ما به توان خودمان در خنثی سازی تمام توطئه های اقتصادی باور داشته باشیم، یعنی پرهیزاز اقتصاد انفعالی و انفعال سیاسی.
اقتصاد مقاومتی یعنی ما تمام سنگرهای انقلاب را مورد اهتمام قرار می دهیم، جبهه ی فرهنگی و سیاسی و نظامی و اقتصادی همه باید تحت تسلط مان باشند.
اقتصاد مقاومتی یعنی بعد از ایجاد مشکل، انگشت اشاره به همدیگر نگرفتن، یعنی همدلی و شراکت در پیروزی، یعنی وحدت ملی
اقتصاد مقاومتی یعنی تقسیم مسئولیت صحیح بین تمام اقشار، یعنی مردم سراغ تولید ملی و حمایت از نیروی کار و سرمایه ی ایرانی بروند و مسئولین سراغ ایجاد امنیت برای ایشان و امنیت نیز ایجاد نمی شود مگر با ایجاد سپر دفاعی با نام اقتصاد مقاومتی.
اقتصاد مقاومتی یعنی پیروزی در مذاکرات هسته ای، یعنی پیروزی در تحریمهای اقتصادی، یعنی دست پیش گرفتن، یعنی کوری چشم دشمنان و نابودی امید مستکبران، یعنی الگو شدن برای تمام مستضعفان.
چنگ نرم 
