وقتی به خانه می آمد ، من دیگر حق نداشتم كار كنم .
بچه را عوض می كرد ، شیر برایش درست می كرد. سفره را می انداخت و جمع میكرد ، پابه پای من می نشست ، لباس ها را می شست ، پهن می كرد ، خشك می كرد وجمع می كرد .
آن قدر محبت به پای زندگی می ریخت كه همیشه به او میگفتم : درسته كه كم می آیی خانه ؛ ولی من تا محبت های تو را جمع كنم ، براییك ماه دیگر وقت دارم .
نگاهم می كرد و می گفت : تو بیش تر از این ها به گردن من حق داری .
یك بار هم گفت : من زودتر از جنگ تمام می شوم وگرنه ، بعد از جنگ به تو نشان می دادم تمام این روزها را چه طور جبران می كردم.
شـادی روحشــهداصــلوات
شـادی روح شــهدا صــلوات
چنگ نرم 
